ΚΕΙΜΕΝΑ Ν.Λ. Α΄ ΤΑΞΗΣ "Ο Κωνσταντής"

ΛΙΤΣΑΣ ΨΑΡΑΥΤΗ:     Ο Κωνσταντής

Βασικό θέμα: Μια ηλικιωμένη γυναίκα προσφέρει φιλοξενία σε ένα μικρό άστεγο μετανάστη.

Θεματικά κέντρα:

Η αγάπη ενώνει ανθρώπους, καταργεί σύνορα και γεφυρώνει διαφορές.

Ο άνθρωπος τίθεται αλληλέγγυος στο πλευρό όσων έχουν ανάγκη.

Το πρόβλημα της παιδικής εκμετάλλευσης και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν στα ευκαιριακά επαγγέλματα.

Η μοναξιά είναι ανυπόφορη και οι άνθρωποι στρέφονται στο συνάνθρωπό τους για να την αντιπαλέψουν.

Η «φιλάνθρωπη» στάση των ανθρώπων απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες, τους αλλοδαπούς εργαζόμενους. Αδιαφορία, καχυποψία, άρνηση, ρατσισμός.

Μορφή: Το διήγημα είναι σύντομο, γραμμένο σε απλή γλώσσα (κοινή νεοελληνική), προσιτή στα παιδιά. Η συγγραφέας πετυχαίνει να περάσει πολύτιμα μηνύματα στον αναγνώστη χωρίς ηθικολογία και διδακτισμό. Αξιοποιούνται με εξαιρετικό τρόπο διάφορα εκφραστικά μέσα, όπως τα σχήματα λόγου (προσωποποιήσεις, μεταφορές, κ.λ.π.) και οι εικόνες.

Αφηγηματικές τεχνικές: Αφήγηση, περιγραφή και διάλογος.

Αφηγητής: Τριτοπρόσωπος, παντογνώστης με εσωτερική εστίαση (βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια της ηρωίδας, π.χ.:… Η καρδιά της λαχτάρησε… στην πλούσια Βαλτιμόρη που ζούσε με τους γονείς του…»

Χρόνος: Μεγάλο Σάββατο (απόγευμα και βράδυ).

Τόπος: Αθήνα («…στα παγκάκια του Ηλεκτρικού…»).

Αφηγηματικά μοτίβα: Ένα παιδί δουλεύει στα φανάρια > Η κυρία Δέσποινα προσφέρει καταφύγιο στο βρεγμένο και κουρασμένο παιδί > Η κυρία Δέσποινα περιποιείται το παιδί και κάνει Ανάσταση μαζί του.

Πρόσωπα: Κυρία Δέσποινα: Ηλικιωμένη, ζει εδώ και πολλά χρόνια μόνη, μακριά από τα αγαπημένα της πρόσωπα. Παρατηρεί τον κόσμο γύρω της χωρίς προκατάληψη και απλώνει πρόθυμα το χέρι στον ξένο και τον ανήμπορο. Η καρδιά της είναι γεμάτη αγάπη, τρυφεράδα και ανιδιοτέλεια. Οι πράξεις της μαρτυρούν ότι απουσιάζει από αυτήν κάθε αίσθημα ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Κωνσταντής: Ένας μικρός βιοπαλαιστής. Στερείται πολλά και αναγκάζεται να εργάζεται στα φανάρια των δρόμων για να επιβιώσει. Μετανάστης, φοβισμένος γιατί έχει χάσει τα ερείσματά* του (γονείς), μόνος και άστεγος μέσα σε μιαν απέραντη και αφιλόξενη πολιτεία που γιορτάζει (Πάσχα). Δύσπιστος, λόγω εμπειρίας, απέναντι στους ανθρώπους.

*ερείσματα= στηρίγματα